کد مطلب:7990 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

چگونه آن جملات كه روحاني موقع عقد ميخواند، باعث محرم شدن فرد نامحرم و غريبه ميشود، به طوري كه حتي از ما در و فرزند به هم محرمتر ميشوند؟

بشر از ابتدا تا كنون براي مبادلات و معاملات اين گونه رفتار ميكرده كه مثلاً ملكي را به ديگري واگذار ميكرده و هر دو متعهد ميشده وامضا يا مهري كردهاند يا خانه يا زميني را اجاره كرده و با لفظ و نوشتار و امضا آن را تثبيت ميكردهاند. در مسئلة زناشويي نيز اين چنين بوده كه همواره مرد به خواستگاري دختر ميرفته، پدر و مادر خويشان طرفين با هم گفتگو ميكرده و يك سري تعهد است و ملزوماتي را براي بر خود الزام ميكرده و به آنها پايبند بودهاند. به اين گونه تعهدات و گفتگوها و امضاها به زبان عربي عقد گفته ميشود مثلاً ميگويي: خريدم و او ميگويد: قبول كردم. ميگويد: اجاره دادم، ديگري ميگويد: قبول كردم. در عقد ازدواج نيز زن ميگويد: خود را همه تو قرار دادم، مرد ميگويد. قبول كردم. يا مرد ميگويد: تو را به همسر ميخورد در آوردم، زن ميگويد: قبول كردم.

عقد ازدواج چون داراي مسائل مهم و حساسي است، برگزاري مراسم عقد گرچه برعهدة عروس و داماد است، ولي به جهت اهميت موضوع از علما و روحانيون كه به مسائل شرعي آگاهي دارند، به عنوان مجري عقد استفاده ميكنند. بنابراين همان طور كه در ساير عقود و معاملات با يك گفتگو خانهاي از ملك ديگر بيرون ميآيد و به ملك شما درآيد و پول شما مال او ميشود، در عقد ازدواج نيز با يك گفتگو مرد مرد نامحرمي با زني محرم ميشود و به عقلة زوجيت او در ميآيد.